به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا ، دانشمندان با استفاده از فناوریهای مدرن اسکن مغزی کشف کردهاند که دلیل همه اینها آن است که مغز آنها هنوز کاملا شکل نگرفته است و هنوز در فرایند ترمیم عصبها و تغییر شکل خود است تا به بلوغ و بزرگسالی برسد. اما یک پرسش مهم در اینجا وجود دارد: چرا مغز انسان در مسیر خود به بلوغ میبایست از چنین مرحله به ظاهر بیهوده و خطرناک و طولانی گذر کند؟ آیا این مرحله برای مغز ضربه پذیر نوجوان فایدهای هم دارد، یا آنکه این مرحله میبایست فقط به عنوان یک دوره خطرآلود دیده شود؟
اینها پرسشهایی است که نویسنده علمی دیوید دابز در گزارش فوق العاده جالبی در نشنال جئوگرافیک طرح میکند. اگرچه بیشتر پژوهشگران علمی بر روی کاستیهای نوجوانان و انگیزشهای خود آسیبی آنها تمرکز کردهاند، دابز جنبههای مثبت مغز نوجوان و نیازهای تکاملی پیش برنده دوران نوجوانی را برجسته میکند. به گفته دابز، مغز نوجوان تنها یک کار در حال پیشرفت نیست، بلکه این مغز در حال هماهنگ سازی (تطابق دادن) خود با چالشهای مشخصی است. او مینویسد: در طول حدود پنج سال گذشته، در حالی که داستان کار در حال پیشرفت در فرهنگ ما گسترش مییافت، رشته مطالعه مغز نوجوان آموخت که خود مستقلا به تفکر عمیق تری در این زمینه بپردازد. شمار کمی از پژوهشگران شروع کردند تا یافتههای تازه درباره مغز و ژنتیک را از نگاه روشنتر و محترمانه تری و به طور مشخص از دیدگاه نظریه تکامل، ببینند. شرحی که به این ترتیب به دست میآید آن را داستان مغز تطابق پذیر نوجوان مینامد. مغز نوجوان را کمتر به عنوان یک پیش نوس ناپخته و بیشتر به عنوان موجودی بسیار حساس، شدیدا تطابق پذیر ترسیم میکند که تقریبا به طور کامل برای این نقش ساخته شده است که از امنیت خانه به دنیای پیچیده بیرون گام بگذارد.
نظر شما